مطمئناً اتوبوس بزرگ قرمز دو طبقه میتواند یکی از شناخته شدهترین نمادهای شهر لندن باشد؟ امروزه اتوبوسهای قرمزرنگ در سراسر جهان به عنوان نماد لندن شناخته میشوند. اتوبوسهای لندن برای تبلیغ فروشگاههای بزرگ یا رویدادهای بریتانیایی در حال حرکت در اروپا هستند. آنها نیازی به داشتن عبارت “London Transport” در کنار خود ندارند. آنها فورا توسط میلیونها نفر شناسایی میشوند! اگر علاقمند سفر به اروپا هستید، از تور اروپا ژیوار دیدن کنید.
برخلاف مترو لندن، با اتوبوسهای قرمز دو طبقه، تجربه گشت و گذار عالی در این شهر پرهیاهو خواهید داشت.
اتوبوسهای بزرگ قرمز در سراسر جهان به عنوان نماد لندن شناخته شده اند. بازدید کنندگان برای رفتن و دیدن آبشارهای نیاگارا سوار اتوبوسهای لندن میشوند. میتوان اتوبوسهای قرمز لندن را در حال چرخش دور اروپا برای تبلیغ فروشگاههای بزرگ یا رویدادهای مختلف انگلیس دید. نیازی نیست که کلمات “حمل و نقل لندن” روی آنها حک شده باشد؛ میلیونها نفر بلافاصله آنها را تشخیص میدهند! چشم لندن | بلندترین چرخ و فلک در اروپا
اتوبوس دو طبقه قرمز یکی از شاخص ترین ویژگیهای لندن است و دلیل بسیار خوبی هم دارد. درست مثل مترو لندن، این اتوبوسها نیز یکی از سریع ترین و کارآمدترین روشها برای سفر در هیاهوی این کلانشهر پر رونق هستند. اما یک داستان کاملاً خوب پشت اتوبوس هایی که امروزه در لندن مشاهده میشوند، وجود دارد. در این بخش تمام مواردی که شما باید در مورد چگونگی بوجود آمدن اتوبوسهای قرمز لندن بدانید را با هم مرور خواهیم کرد. استون هنج، معمای حل نشده ستون ای ایستاده در انگلیس
اولین “اتوبوس”های قرمز لندن در سال ۱۸۲۹ شروع به کار کردند، با اسب کشیده میشدند و کار انتقال افراد از یک مقصد به مقصد دیگر را دقیقاً مانند سرویس تاکسی انجام میدادند. آنها توسط جورج شلیبیر تولید شدند. در سال ۱۸۵۵ سازمانی به نامGeneral Omnibus در لندن تشکیل شد و وظیفه آنها این بود که در آن زمان تمام خدمات اتوبوس سوار بر اسب را در لندن مدیریت کرده، از مشکلات جلوگیری کنند و اطمینان حاصل کنند که همه چیز به درستی کار میکند.
آخرین اتوبوس اسب سواری کشیده شده در سال ۱۹۱۴ دیده شد و پس از آن لندن در سال ۱۹۱۹ شاهد ظهور اتوبوسهای بخار بود که به دلیل پیشرفت تکنولوژی در آن زمان گزینه ای مدرن محسوب میشد.

بعدها به دلیل وجود اتوبوسهای موتوری جدید که از کارآیی بیشتری برخوردار بودند، اتوبوسهای بخار خیلی زود برکنار شدند.
شرکت General Omnibus لندن عضو هیئت حمل و نقل لندن شد و برای اولین بار در سال ۱۹۰۶ شمارهها در اتوبوسها برای تمایز آنها و مسیرهایی که معمولاً استفاده میکردند، مورد استفاده قرار گرفتند.
شرکتهای مستقل اتوبوسرانی از شماره برای اتوبوسهای خود استفاده میکردند که در سال ۱۹۲، به پلیس متروپولیتن اختیار داده شد که بسته به اتوبوس ها، شماره ای را برای هر یک انتخاب کند، اما این باعث سردرگمی و مشکلات این شرکتها شد.
در سال ۱۹۳۳، قانون حمل و نقل مسافران لندن به این نتیجه رسید که این اختیار به دلیل آشفتگی ایجاد شده از پلیس متروپولیتن گرفته شده و به صاحبان شرکتهای اتوبوس رانی تحویل داده شد که به نوبه خود مطمئن شدند همه چیز مرتب است. در سال ۲۰۰۰، مالکیت اتوبوسهای لندن از حمل و نقل منطقه ای لندن که توسط دولت کنترل میشد، به Transport for London یا TFL، که شهردار سازمان حمل و نقل خود لندن است و امروزه نیز توسط آنها اداره میشود، تغییر یافت. شما برای سفر به اروپا، به ویزای شنگن نیاز دارید.
اتوبوسهای لندن قرمز هستند، همان رنگی که کیت کت ، مک دونالد، متروی لندن و …از آن استفاده میکنند.
ممکن است فکر کنید که همه اینها بخشی از یک برنامه ریزی دقیق است یا دلیل روانشناختی زیادی برای انتخاب این رنگ خاص قرمز وجود دارد.
اما به نظر میرسد یک دلیل بسیار ساده وجود دارد که چرا اتوبوسهای لندن قرمز هستند. در آغاز قرن بیستم، شرکتهای مختلفی وجود داشتند که دارای اتوبوس بودند و در لندن فعالیت میکردند. همه آنها در رقابت با یکدیگر بودند و از رنگهای متنوع برای تمایز مسیرها استفاده شد.
در سال ۱۹۰۷ شرکت General Omnibus تصمیم گرفتند که کل ناوگان را به رنگ قرمز درآورند و باعث شوند اتوبوسهای آنها از رقبای خود متمایز شود و شمارههایی را در جلوی اتوبوس قرار دادند تا به مردم مسیری را که باید طی کنند، بگویند.