در این نوع از سیستم آزیموت، یک موتور در داخل کشتی قرار دارد که توسط دنده به غلاف متصل شده است. موتور میتواند دیزلی یا الکتریکی باشد. بسته به چیدمان شافت، سیستم انتقال مکانیکی آزیموت به بخشهای L-drive و Z-drive تقسیم میشود.
(Mechanical transmission)
قسمت L-drive یک شافت ورودی عمودی و یک شافت خروجی افقی با یک چرخدندهی زاویهی قائم دارد. بخش Z-drive دارای یک شافت ورودی افقی، شافت عمودی چرخان و شافت افقی خروجی با دو چرخدندهی عمود بر هم است. همانطور که مشخص است انتقال قدرت و چرخش پروانهها به صورت مکانیکی انجام میشوند.
(Electrical transmission)
در این وضعیت، یک موتور الکتریکی مستقل در کنار پروانه قرار میگیرد و بطور مستقیم و بدون واسطه با پروانه درگیر است. برق مورد نیاز این موتور معمولاً توسط توربین گاز یا موتور دیزل کشتی تأمین میشود. این سیستم در سال ۱۹۵۵ توسط F.W. Pleuger و F. Busmann از شرکت Pleuger Unterwasserpumpen GmbH ابداع شد. ABB Azipod نخستین محصولی بود که توسط این روش ساخته شد.
نوع اول، خود به سه دسته تقسیم میشود.
در دو نوع اول، پروانه گام ثابت (FPP) یا گام متغیر (CPP) میتواند روی آن نصب شود. رانش نصب ثابت، میتواند برای یدک کشها، فریها و قایقهای پشتیبانی استفاده شود.
نوع دوم سیستم رانش برای شناورهای نظامی و شناورهایی که رانش محوری دارند اما قابلیت مانور بالا نیاز دارند، مناسب است. و نهایتاً نوع سوم مناسب سکوهای حفاری است.
