تکنولوژی ماشین های باری

توسعه تکنولوژی ماشین های باری در بهبود  حمل و نقل تاثیر بسیار زیادی دارد. به همین دلیل مسئولین تمامی تلاش خود را در جهت بهبود حمل و نقل انجام می دهند. از تأثیرات مثبت توسعه تکنولوژی ماشین های باربری می توان به کاهش مشکلات و نیز سود کردن تاجران اشاره کرد. از دیگر مزیت های آن می توان به کاهش ترافیک های سنگین در سطح جاده ها اشاره کرد.

تکنولوژی ماشین های باری

همواره به دلیل تولید محصولات متنوع و نیاز به پخش این محصولات، سیستم حمل و نقل در حال افزایش و گسترش است. برای حمل این محصولات از شهری به شهر دیگر و از کشوری به کشور دیگر بایستی از پیشرفته ترین ماشین های باری استفاده کرد و این موضوع بسیار مهم می باشد تا این محصولات و کالاها در بهترین زمان ممکن و به بهترین شکل جا به جا شوند. توسعه تکنولوژی ماشین های باری امروزه در زمینه حمل و نقل تأثیر به سزایی  دارد. برای گرفتن نتیجه مثبت از توسعه تکنولوژی ماشین های باری و تأثیر آن در توسعه حمل و نقل، ارگان ها و سازمان های مربوطه باید تمامی تلاش و مهارت خود را به کار ببرند. چرا که استفاده از ماشین های باری قدیمی و و توسعه نیافته در حمل و نقل محصولات، مشکلات بسیاری را به وجود می آورد که این موضوع باعث نگرانی و نیز آزار بسیاری از شهروندان می شود.

تأثیر بهبود تکنولوژی ماشین های باری در بهبود حمل و نقل

همواره ماشین های باربری بسیاری در جاده ها در حال تردد و باربری می باشند. استفاده از ماشین هایی که ایرادات فنی دارند مناسب این کار نبوده و در صورت مواجه با هرگونه ایراد و عیبی باعث ایجاد ترافیک سنگین در جاده ها می شوند و این موضوعی است که در حمل و نقل اهمیت بسیاری دارد. برای رفع این مشکل بایستی از ماشین های پیشرفته و توسعه یافته برای باربری استفاده نمود. از جمله تأثیراتی که بهبود تکنولوژی ماشین های باری در حمل و نقل می گذارد این است که محصولات در زمان کمی به مکان مورد نظر انتقال داده می شود و نیز می توان مقدار کالاهای باری بسیاری را انتقال داد که این موضوع به نفع هر دو طرف فرستنده و گیرنده می باشد.

مقرون به صرفه بودن حمل بار از طریق توسعه تکنولوژی باری

توسعه تکنولوژی ماشین های باری باعث شده که شرکت های حمل و نقل با هزینه کمتری بارهای مربوطه را انتقال داده و جابه جا کنند. این موضوع برای کارخانه هایی که با شرکت های حمل و نقل کار می کنند نیز به صرفه می باشد. افرادی که در زمینه تجارت مشغول هستند و داد و ستد می کنند، سعی دارند تا به بهترین روش و با تقبل هزینه کم و هم چنین کم ترین زیان ممکن در این زمینه فعالیت داشته باشند. از مزیت های توسعه تکنولوژی ماشین های باری می توان به مقرون به صرفه بودن آن اشاره کرد. از دیگر مزیت توسعه تکنولوژی ماشین های باری می توان به تحویل آسان و جابه جایی راحت بار اشاره کرد. برای این که در زمینه حمل و نقل بتوانیم توسعه خوبی را از خود نشان دهیم از مسئولین می خواهیم تا در توسعه تکنولوژی ماشین های باری وظایف خود را به خوبی ایفا کند.

برنامه‌ریزی حمل‌ و‌ نقل و شهرسازی

یکی از چالش های اساسی فراروی شهرسازی، که از اواخر قرن بیستم با آن مواجه بوده ایم، رشد پیوسته میزان ترافیک در شهرها است؛ که حاصل تولید فزاینده اتومبیل در کارخانه ها است. برنامه ریزی حمل و نقل فرآیندی است که به دنبال حل و پیشگیری از مشکلات و بهبود و ارتقای نظام حمل و نقل می باشد. برنامه ریزی حمل و نقل به عنوان یکی از فعالیت های الزامی شهرسازی، در ارتباط با موضوعات و مباحث مختلفی صورت می گیرد

شبکه معابر

از نظر شهرسازی معابر و شبکه ارتباطی مهمترین و حساس ترین فضاهای عمومی یک شهر را تشکیل می دهند. زیرا علاوه بر آنکه درصد زیادی از اراضی شهرها را به خود اختصاص می دهند، راه ها مهمترین عنصر شکل دهنده شهر، و محل اتصال و ارتباط فضاها و کاربری های شهری به یکدیگر به شمار می روند. شبکه معابر به عنوان ظرفی که ترافیک در آن جریان دارد، در برنامه ریزی حمل و نقل اهمیت می یابد. در اصل شبکه معابر یکی از اجزای سیستم حمل و نقل است که، در مطالعات و برنامه ریزی ” عرضه حمل ونقل” وارد می شود.

در مطالعات و پیشنهادات برنامه ریزی حمل و نقل ویژگی های متعددی از شبکه معابر مانند: عرض معابر، طول معابر، شیب معابر، فاصله تقاطع ها، تعداد لاین ها موجود و شعاع چرخش در مطالعات و در پیشنهادات برنامه ریزی حمل و نقل مورد توجه قرار می گیرد.

کاربری اراضی

برنامه ریزی حمل و نقل یک شهر، ارتباط تنگاتنگی با کاربری اراضی در آن شهر دارد. کاربری اراضی شهر و نحوه توزیع آنها ، مساله دسترسی را مطرح می سازد. بین کاربری اراضی و برنامه ریزی حمل و نقل ارتباطی دوسویه برقرار است؛ با ایجاد کاربری های جدید، تامین دسترسی بایستی برنامه ریزی شود، از سوی دیگر ایجاد مسیرهای جدید و توسعه شبکه حمل و نقل که در برنامه ریزی حمل و نقل پیشنهاد می شود، موجب ایجاد کاربری های جدید می گردد. از این جهت برنامه ریزی کاربری اراضی و برنامه ریزی حمل و نقل که ۲ فرایند مهم در شهرسازی هستند باید در ارتباط با یکدیگر انجام شود.

کاربری اراضی تعیین کننده مکان فعالیت ها در شهر است و فعالیت ها عامل تولید و تقاضای سفر هستند. در مطالعات و پیشنهادات برنامه ریزی حمل و نقل، کاربری زمین به عنوان عامل تولید و تقاضا وارد می شود. ویژگی های زیادی در ارتباط با  کاربری زمین در برنامه ریزی حمل و نقل مورد توجه قرار می گیرد مانند، نوع فعالیت( تجاری، مسکونی، فراغتی، اداری، صنعتی )، تراکم ساخت، حجم استفاده کننده گان و ارتباط با کاربری های مجاور .

وسایل حمل و نقل

در چند دهه گذشته خودرو به عنوان وسیله اصلی انتخابی جهت تردد سبب ایجاد مشکلات متعددی مانند آلودگی هوا، مصرف بی رویه انرژی، رشد چاقی و بیماری های ریوی شهروندان و افزایش سرسام آور هزینه های تامین زیرساخت های معابر در شهرها شده است. این مسائل سبب شده است، که برخلاف گذشته، در توسعه شهرها، به توسعه  حمل و نقل غیر موتوری در مقابل حمل و نقل موتوری توجه شود.

به همین دلیل در برنامه ریزی حمل و نقل، سیاست ها و برنامه هایی پیگیری می شود که، حرکت پیاده و دوچرخه را پشتیبانی کند. در این راستا برنامه کاربری اراضی و حمل و نقل با ارائه پیشنهاداتی چون، کاهش عرض سواره رو در مقابل عرض پیاده رو، ایجاد مسیر های دوچرخه و تامین نیازهای هفتگی شهروندان در شعاع مناسب به دنبال تحقق رشد حمل و نقل غیر موتوری در شهرها هستند.

موضوعی دیگری که در کنار توجه به حمل و نقل غیر موتوری در برنامه ریزی حمل و نقل در نظر گرفته می شود. توجه به توسعه و بهبود حمل و نقل عمومی است. از جمله راهکارهای اصلی که امروزه در برنامه ریزی حمل و نقل پیگیری می شود، استفاده از سیستم های هوشمند حمل و نقل عمومی است که به کاهش استفاده از خودرو شخصی در سفرهای شهری کمک می کند.