به گزارش مصداق، محمد سرشار (مدیر شبکه کودک) درباره تولید برنامه‌های متنوع برای کودکان و رقابتی که با شبکه‌های خارجی برای جذب مخاطبان کودک وجود دارد، به ایلنا گفت: اکنون در حوزه برنامه‌سازی تلویزیونی و تولید پویا‌نمایی رده خردسال، به مرحله‌ای رسیده‌ایم که آثارمان از آثار خارجی‌ها پربیننده‌تر است. به طور کلی باید بگویم که بعد از این ۴۰ سال، جریان برنامه‌سازی داخلی توانسته جریان خارجی را کنار بگذارد. در واقع مهم‌ترین مشکلی که در حال حاضر وجود دارد، بحث بودجه و سرمایه‌گذاری است.

 قدِ انیمیشن‌های خارجی مخاطب داریم

وی افزود: به نوعی هنرمندان ما به این بلوغ رسیده‌اند که از این توانمندی برخوردارند و تنها باید به آنها پول بیشتری تزریق شود تا بتوانند تعداد ساعات بیشتر برنامه تولید کنند. وگرنه نمونه‌هایی که در حال حاضر تولید شده، قطعا از لحاظ فنی با کیفیت‌تر از آثار خارجی است. یعنی می‌خواهم بگویم که ما اینجا مشکل تولید نداریم، در واقع مشکل سرمایه‌گذاری داریم.

سرشار با تاکید بر اینکه در رده کودک نیز، برنامه‌های تلویزیونی وجود دارد که هم قد انیمیشن‌های خارجی، مخاطب جذب می‌کند، اظهار داشت: متاسفانه در تولید انیمیشن‌های رده سنی کودک، هنوز به سطحی نرسیده‌ایم که بتوانیم انیمیشن‌های خارجی را کنار بگذاریم. به نوعی ما در این رده سنی، در حوزه متن، تکنیک‌های تولید و مواردی از این دست، نیاز به تحقیق و توسعه بیشتری داریم. اما همانطور که گفتم، در حوزه خردسال این طور نبوده و به نوعی راه را جلو آمده‌ایم.

دوبله آثار خارجی جدید، سبب عقب افتادن شبکه‌های ماهواره‌ای شد

مدیر شبکه کودک درباره دوبله و پخش انیمیشن‌های روز دنیا نیز توضیح داد: این موضوع در دستور کار شبکه کودک بوده و همچنان نیز ادامه خواهد داشت. بر این اساس تا به حال هر انیمیشنی که قابلیت پخش از آنتن را داشته، ابتدا دوبله و سپس پخش کردیم. به نوعی یکی از دلایلی که در حال حاضر سبب عقب افتادن شبکه‌های ماهواره‌ای شده، همین موضوع است. چراکه ما بر اساس تحقیقاتی متوجه این مسئله شدیم که مردم به دلیل قدیمی بودن کارها برنامه‌های ما را نمی‌بینند. به این ترتیب با تغییر رویه خود به جای اینکه کارهای ۱۵ سال قبل را پخش کنیم، میانگین آثار دوبله را روی سه سال اخیر آوردیم. با این کار خود به خود مخاطب شبکه‌های خارجی کاهش پیدا کرد. حتی سال گذشته شبکه جم جونیور چهارتا از برنامه‌ها را با دوبله ما پخش کرد. یعنی می‌خواهم بگویم با این اقدام بازی برگشت چراکه دوبله‌های ما قطعا از آنها قوی‌تر است.

وی همچنین درباره ورود شبکه bbc به حوزه کودک بیان کرد: نگرانی ما از ورود سازمان بی بی سی به حوزه کودک، بودجه‌ای است که دارند. بودجه این شبکه از وزارت خارجه انگلیس تامین شده و به نوعی ترسی از هزینه کردن ندارند. علاوه بر این نیز آنها آرشیو بزرگی از برنامه‌های کودک را در دسترس خود دارند و به راحتی می‌توانند، این برنامه‌ها را دوبله و سپس پخش کنند.

سرشار ادامه داد: تا به حال با رویکردی سطحی و تجاری در حوزه کودک روبه‌رو بودیم ولی رقیبی جدی به میدان آمده است. حریفی که پول دارد و تاثیر تربیت را می‌شناسد، وارد عرصه رقابت رسانه‌ای در جنگ نرم شده است. البته شبکه کودک هم تمام حرکات رقیب را زیر نظر دارد.

مدیر شبکه کودک با تاکید بر اینکه بدون حمایت مالی نمی‌توان با قدرت در این مسیر رو به جلو رفت، گفت: برای رقابت با bbc نیاز به تخصیص اعتبارات بیشتری بوده و ما هم در حال مذاکره برای دریافت این بودجه هستیم. البته هنوز بودجه ویژه‌ای به اندازه این اتفاق به شبکه کودک تخصیص پیدا نکرده است. ولی ما در حال پیگیری هستیم تا بلکه بتوانیم حساسیت مسئولین بالاتر را هم روی این مسئله بیشتر کنیم تا به حوزه برنامه‌سازی کودک توجه ویژه‌تری کنند.

پخش آگهی بازرگانی برای کودکان زیر ۶سال اشتباه است

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره پخش آگهی‌های بازرگانی که در حین پخش برنامه‌های خردسالان و کودکان پخش شده و به نوعی مورد انتقاد بسیاری است، توضیح داد: پخش آگهی‌های بازرگانی از شبکه کودک، براساس برنامه‌ریزی سازمان بوده و ما حتی روی زمان پخش آنها نیز هیچ دخل و تصرفی نداریم. به ما ابلاغ می‌شود که در ساعات مشخصی آگهی‌های بازرگانی پخش شود و ما تنها می‌توانیم نظرات و انتقادات خود را به گوش مسئولان برسانیم.

سرشار ادامه داد: در بحث آگهی‌های بازرگانی چند اصل کلی را دنبال می‌کنیم: یکی اینکه وابسته کردن بودجه به آگهی‌های بازرگانی کار درستی نبوده و از طریق مجلس باید جلوی آن گرفته شود. یعنی نباید سازمان صداوسیما را مجبور کنند که از طریق پخش آگهی بودجه خود را تامین کند. چون وقتی چنین اتفاقی می‌افتد، شما دیگر نمی‌توانید بگویید که چرا این میزان آگهی را از تلویزیون پخش کردید. نکته دوم اینکه پخش آگهی بازرگانی برای کودکان زیر ۶ سال کار غلطی بوده و باید جلوی آن گرفته شود. به این دلیل که بچه در آن سن، آگاهی درستی نسبت به حقیقت ماجرا ندارد و بر مبنایی چیزی که دیده برای خرید آن محصول به خانواده خود فشار می‌آورد که به هیچ وجه درست نیست. به این ترتیب ما خواهان ممنوعیت پخش آگهی در زمان برنامه‌های رده سنی خردسالان هستیم.

وی افزود: علاوه بر این موارد، پخش آگهی بازرگانی برای کودکان نیز باید محدود باشد و به نوعی آگهی‌های بازرگانی که کودکان را تشویق به خرید از طریق تماس تلفنی می‌کند نیز نباید پخش شود. برای این رده سنی باید آگهی‌های بازرگانی به شکل محدود و با رعایت مسائل تربیتی کودکان پخش شود. همچنین مدت پخش آگهی‌ها نباید از ۵درصد یک ساعت برنامه بیشتر شود. یعنی برای هر ساعت برنامه، چیزی حدود سه دقیقه آگهی بازرگانی باید پخش شود.

مناسب‌سازی رسانه برای استفاده معلولین در حال انجام است

مدیر شبکه کودک در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره پخش برنامه برای کودکانی که با معلولیت مواجه هستند، توضیح داد: در بحث معلولین چند مسئله وجود دارد. یکی مناسب‌سازی رسانه برای استفاده معلولین بوده که در این زمینه قانونی هم تصویب شده و شبکه ما هم در حال انجام پیگیری‌های فنی این موضوع است که تا به حال به چند اقدام هم رسیده‌ایم. اولین اقدام این موضوع بوده که برای کسانی که ناشنوا هستند، امکان استفاده از زیرنویس برنامه‌ها فراهم باشد. در تلویزیون‌های دیجیتال یک آیتمی برای این موضوع وجود دارد که برای شبکه کودک نیز قابل استفاده است و با آن می‌توان زیرنویس را به برنامه‌های مورد نظر اضافه کرد.

وی افزود: دومین اقدام این موضوع بوده که ناشنوایان بتوانند برای دیدن برنامه‌های مختلف از راهنمای تصویری یا همان فردی که در گوشه تصویر اتفاقات برنامه را با زبان اشاره ترجمه می‌کند، استفاده کنند. سومین اقدام نیز اضافه شدن باند صوتی راهنمای شنیداری برای استفاده نابینایان است. یعنی این باند صدا در کنار دیالوگ‌ها جزئیات تصویر را برای ناشنوایان بیان می‌کند. البته این موارد که اشاره شد مختص به رسانه‌های برودکستی است که با انجام کارهایی که باید از لحاظ فنی در ارسال سیگنال‌ها و غیره اتفاق بیفتد؛ انجام می‌شود.

سرشار در ادامه بیان کرد: البته محدودیت‌هایی وجود دارد که اجرای آنها در اختیار ما نیست. ولی کاری که ما انجام دادیم، اعلام این موضوع بوده که در این حوزه‌ها آمادگی انجام کارهای مورد نظر از جمله مهیا کردن زیرنویس و مواردی از این دست برای برنامه‌ها را داریم. همچنین در حال مذاکره هستیم تا انشالله اگر بشود، سه موضوع مورد نظر را در بحث مناسب‌سازی به صورت پله پله انجام دهیم.

مدیر شبکه کودک با بیان اینکه بحث دیگر معلولین در حوزه فرهنگی است، اظهار داشت: آشنا کردن کودکان سالم با محدودیت‌ها یکی از نکات مهمی است که در اکثر نقاط دنیا هم آموزش داده می‌شود. خیلی اوقات بچه‌های سالم از رفتار فرد معلول می‌ترسند که به خاطر عدم آگاهی آنها نسبت به این مسئله است. موضوع مهم در این زمینه این بوده که بچه‌ها بدانند کسی که معلولیت دارد، فرد سالمی است که یکی از حواس یا توانمندی‌های او دچار مشکل شده و در واقع باید به آن کمک کرد. این موضوع نیز بحث دیگری است که در حال انجام شدن است.

وی در ادامه اظهار داشت: البته جدا از این موارد که اشاره شد، شبکه‌های پیشرفته‌تر از ما در این زمینه کارهایی انجام دادند که متاسفانه ما هنوز  این کار را انجام نداده‌ایم ولی باید انجام دهیم. به نوعی این شبکه‌ها درصدی از استخدام نیروهایشان را به افراد معلول اختصاص دادند. با این کار حتی دست‌اندرکاران شبکه هم در محیط کاریشان متوجه می‌شوند که در تعامل با این افراد باید چگونه رفتار کنند و به این صورت در برنامه‌ریزی آنها برای معلولین تاثیرگذار است.

گرفتاری پخش برنامه‌ برای کودکان گرفتار بیماری‌های خاص

سرشار در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره درخواست‌هایی که مبنی بر ساخت برنامه‌هایی برای کودکان خاص همچون اوتیسم می‌شود، توضیح داد: بر اساس بررسی‌هایی که ما انجام دادیم، تعداد افراد مبتلا به این بیماری‌ها به‌گونه‌ای نیست که بتوان از یک تلویزیون برودکست برای آنها برنامه پخش کرد. باید برای این افراد به سمت تولیداتی برویم که برنامه مورد نظر در محیطی به طور خاص برای خود آنها پخش شود. چراکه اگر ما بخواهیم یک ساعت از آنتن را به این افراد اختصاص دهیم، یا مجبوریم ساعت‌های پرتی همچون ۱۲ تا یک شب را به این دوستان اختصاص دهیم که در آن زمان بچه خوابیده و نمی‌تواند برنامه‌ها را ببیند و یا اینکه ساعت ۴ تا ۵ بعد از ظهر که همه در حال تلویزیون دیدن هستند که در اینصورت مشخص نیست برای بقیه بچه‌ها چه اتفاقی می‌افتد.

مدیر شبکه کودک در پایان با تاکید بر اینکه برقراری توازن در رسانه‌های برودکست کار سختی است، عنوان کرد: صحبت ما با انجمن‌هایی که در این زمینه فعال هستند، این بوده که حاضریم،‌ برنامه‌سازان و متخصصینی را معرفی کنیم تا به سمت برنامه‌سازی اختصاصی برای افراد مبتلا به بیماری‌های خاص در گروه سنی کودک و خردسال بروند که به نوعی از طریق فضایی غیر از برودکست برای آنها محتوا تولید شود که حال می‌تواند vod یا شبکه نمایش خانگی و مواردی از این دست باشد.